Druk, druk en onvermoeibaar, dat is het eerste, wat mij te binnen schiet, als ik aan een jonge hond denk. De een zegt overprikkeld, de ander zegt, je moet de hond grenzen stellen. In hondenland krijg je veel verschillende uitspraken te horen en het lijkt, alsof zich alles tegenspreekt. Wie heeft er nu eigenlijk gelijk? Allebei hebben ze gelijk. Het raadsels oplossing ligt in het tijdstip!

Hier moet je verschil maken tussen overprikkeling en jeugdige baldadigheid. En dat doe je door na te gaan, hoe lang de hond al niet meer heeft geslapen. De hele middag was het een gezellige hond, maar nu begint hij in je broekspijpen te hangen, je overall achteraan te lopen en de stoelpoten aan te knagen? Dan is het tijd, om je af te vragen, of de hond, net als een klein kind, vervelend van moeheid wordt. Hier helpt het niet, om grenzen te stellen, omdat de hond al niets meer op kan nemen. Dan is het tijd voor een slaapje en de gelegenheid, om alle prikkels te verwerken.

Maar, heeft hij zijn slaapje net achter de rug en mag nu wandelen en rent bij voorbeeld een andere hond omver, dan is het een ander verhaal. Hij is overmoedig, kent zijn eigen kracht niet en test zijn grenzen uit. Logisch, dat zo een gedrag gevolgen moet hebben. Als je hond zulk baldadig gedrag tegen andere honden vertoont, mag je hem niet zijn gang laten gaan. Hij zou zich in dat gedrag oefenen en succes kunnen boeken. Dan wordt het gedrag erger. Hier is de lange lijn een handige oplossing. Je hebt de hond onder controle, je kan het gedrag voorkomen of onderbreken, en de hond voor een goed uitgevoerd commando belonen. Meestal is dat ook alleen een fase en dan merk je ook gauw, wanneer je geen lange lijn meer nodig hebt.

Maar, stel de hond is net uitgeslapen en bedenkt niets beters als in de tuin naast de rozen een gat te graven. Nu moet je grenzen stellen, maar hoe doe je dat? Zou je hem nu straffen, heb je kans, dat hij het niet meer doet, als jij erbij bent, maar als hij het volgende keer alleen in de tuin is…? Buiten dat, is straffen niet bevorderlijk voor een goede band met je hond. Maar, wat dan? Als je hem roept en aandacht vraagt en bij voorbeeld een zit, kan je hem hiervoor met iets lekkers belonen. Dan is de focus weg van het graven en ben jij eventjes het middelpunt van zijn beleving. En dat is het toch, waar het om draait? Bijzonder belangrijk hierbij is, dat je het gedrag eerst onderbreekt, door hem te roepen en een commando te vragen, dat je na uitvoering kan belonen. Zo wordt hij niet! voor ongewenst gedrag beloond. Zo stopt hij met het ongewenste gedrag en wordt voor goed gedrag bekrachtigd. Dat mes snijd aan twee kanten. Zet tijdelijk een klein hekje om de rozen en vermijd zo, dat hij nog een keer de fout in gaat.

Dat was alleen een voorbeeld en het het repertoire van ongewenst gedrag is schier onuitputtelijk. Probeer het ongewenste gedrag in gewenst gedrag te veranderen en je bent op de goede weg!

Gabi van Hall